“Don’t go to Paris, don’t tour Paris, and please don’t do Paris.“Live in Paris…even if it’s just for a night.”

Το περιεχόμενο της νέας εκστρατείας της Airbnb προωθεί την ζήτηση για τις εμπειρίες που δεν είναι σαν τις τυπικές τουριστικές εμπειρίες και που αντανακλούν πώς είναι η αυθεντική ζωή  στα μέρη της περιοχής που θέλουμε να επισκεφτούμε.

Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η airbnb έχει γίνει ένα όχημα για μαζικό τουρισμό, και ότι οι χρήστες της έχουν εξελιχθεί σε επισκέπτες που συλλέγουν νέες εμπειρίες και να φέρνουν χρήματα, αλλά καθώς οι αριθμοί τους αυξάνονται, διαβρώνουν την ίδια την ατμόσφαιρα την οποία θέλουν να απολαύσουν.

Μπορεί η επέκταση της πλατφόρμας τελικά να απειλήσει την αυθεντικότητα της ζωής της πόλης για τους κατοίκους της;

Αξίζει να αναφερθούμε στην περίπτωση πόλεων όπως το Παρίσι και η Λισσαβώνα.
Δύο χρόνια πριν, υπήρχαν 20.000 Airbnb καταχωρήσεις στο Παρίσι. Ένα χρόνο αργότερα ο αριθμός είχε σκαρφαλώσει στις 40.000.  “Το κέντρο της πόλης γίνεται όλο και έρημο, καθώς παραδίδεται στους τουρίστες.’’, ισχυρίζεται η Wall Street Journal.

Τα τελευταία τρία χρόνια, περίπου το 1/4 ή ακόμη και 1/3 του αποθέματος κατοικιών στην Λισσαβώνα έχει αλλάξει λειτουργία, κυρίως προς τις οικονομικές επενδύσεις και τις σύντομες ενοικιάσεις. Καθώς οι κάτοικοι του ιστορικού κέντρου εκμεταλλεύονται οικονομικά τα ακίνητά τους μετακινούνται σε άλλες ζώνες της πόλης.

Παράλληλα οι ντόπιοι αδυνατούν να βρουν σπίτια προς ιδιωκατοίκηση και αγορά, ωθούμενοι έξω από τις γνώριμες αστικές ζώνες κατοικίας.  Οι εργαζόμενοι στο κέντρο της πόλης δυσκολεύονται αρκετά για να βρουν κατάλληλα σπίτια να ενοικιάσουν ή να αγοράσουν.

Επομένως, για ποια αυθεντικότητα ‘’ζήσε σαν ντόπιος’’ μιλάμε όταν τα ιστορικά κέντρα των πόλεων κατακλύζονται από τουρίστες;

Επομένως μπορούν πραγματικά οι ταξιδιώτες να «live in Paris»  απολαμβάνοντας αυθεντικές εμπειρίες διαμονής?